Jak myślą dzieci? Wiedza kontra obserwacja.
Kiedy dorosły opisuje przedmiot, skupia się na tym, co widzi. Dziecięce myślenie działa inaczej. Maluch często rysuje lub opowiada o czymś, bazując nie na obserwacji, lecz na tym, co wie o danym obiekcie.
Eksperyment z filiżanką
Znany eksperyment z Instytutu w Durham świetnie to pokazuje. Dzieci poproszono, aby narysowały kubek. Kubek miał ucho i kwiat, ale ustawiono go tak, że było widać tylko kwiat.
👉 Dzieci poniżej 7 lat rysowały kubek z uchem, mimo że go nie widziały. Kierowały się wiedzą, a nie obserwacją.
👉 Dzieci powyżej 8 lat rysowały dokładnie to, co widziały – bez ucha, tylko z kwiatem.
Co oznacza ten eksperyment?
- Małe dzieci kierują się wiedzą, a nie obserwacją.
Realność i wyobrażenie stapiają się w jedno. - Z wiekiem pojawia się rozróżnianie „wiem” i „widzę”.
To początek abstrakcyjnego myślenia, logiki i analizy. - Odmowa dziecka nie zawsze oznacza upór.
Często to po prostu etap rozwoju, w którym dziecięce myślenie działa inaczej niż dorosłe.
Jak wspierać dziecięce myślenie?
- Akceptuj inny punkt widzenia. Zielone słońce czy dom z trzema kominami to nie błąd, lecz wyobraźnia.
- Zachęcaj do tłumaczenia. Zamiast poprawiać, pytaj: „Dlaczego tak to narysowałeś?”. Dzięki temu dziecko uczy się wyrażać swoje myśli.
- Dawaj możliwość porównania. Pokaż przedmiot z różnych stron. To rozwija myślenie przestrzenne i uczy empatii.
- Wykorzystuj codzienne sytuacje. Oglądając film, zapytaj: „Co myśli bohater? Jak on to widzi?”. To ćwiczy nie tylko logikę, lecz także emocje.
Podsumowanie
Dziecięce myślenie nie jest błędne – to etap rozwoju. Łączy wiedzę i obserwację w wyjątkowy sposób. Jeśli je wspieramy, dzieci uczą się samodzielnego i pewnego myślenia.
👉 Nasze książeczki Vivabook bazują na tej idei. Nie dają gotowych odpowiedzi, lecz poprzez gry i ćwiczenia rozwijają wyobraźnię, logiczne myślenie i radość odkrywania.
